Als je iemand iets hebt aangedaan, zoek dan die persoon op. Wees nederig, vraag hem vergiffenis. Alleen hij en niemand anders kan je vergeven. En bedenk dat het woord zonde vergeetachtigheid betekent… Wees voortaan niet meer vergeetachtig en doe niet weer hetzelfde. Anders verliest je verzoek om vergeving elke zin. Wees oplettend, waakzaam, bewust en doe niet weer hetzelfde. Denk erom dat je dezelfde misstap niet weer begaat. Dit onwrikbare besluit zou je moeten nemen. Dan laat je zien dat het je werkelijk spijt.
Spijt kan een heel diep ingrijpende werking hebben als je je verantwoordelijkheid inziet. Als spijt niet alleen een kwestie van woorden is, niet iets dat alleen de oppervlakte raakt maar een spijt die je tot in je diepste wortels raakt, zodat je hele wezen schokt en weent en tranen stort, die niet alleen uit je ogen komen maar uit elke cel van je lichaam, dan kan zelfs spijt om een kleinigheid een ware metamorfose bewerkstelligen.
De eerste keer dat de naam Shibli in de bekendheid kwam was toen Mansoer al-Hillaj vermoord werd. Heel wat mensen zijn in het verleden door het zogenaamde godsdienstige volk omgebracht, onder wie Jezus, maar de moord op al-Hillaj is zonder weerga. Men hakte hem -- terwijl hij bij kennis was -- zijn benen af en toen zijn handen. Toen sneed men hem de tong uit en stak men hem de ogen uit. En hij leefde nog! Tenslotte werd hij in stukken gehakt.
En wat voor misdaad had Mansoer begaan? Hij had gezegd: `An’al Haq’. Dat betekent: `Ik ben de Waarheid, ik ben God.’ Alle zieners van de Oepanisjads zeggen ditzelfde: `Aham Brahmasmi (ik ben Brahma, het Hoogste Zelf).’ Maar de moslims konden zoiets niet tolereren.
Mansoer was een van de grootste soefi’s. Toen ze zijn handen wilden gaan afhakken, keek hij op naar de hemel, bad tot God en zei: `U kunt mij niet misleiden! Ik herken u in iedereen die hier aanwezig is. Probeert u mij te misleiden door u als moordenaar, als duivel voor te doen? Maar laat ik u dan zeggen dat ik u in elke gedaante waarin u verschijnt, zal herkennen, want ik heb u herkend in mezelf. Nu kan ik niet meer misleid worden.’
Shibli was een metgezel en vriend van al-Hillaj. De mensen gooien met stenen en modder om de spot met al-Hillaj te drijven en Shibli staat tussen die mensen. Mansoer lacht en glimlacht. Plotseling begint hij te huilen en wel omdat Shibli een roos naar hem heeft gegooid. Iemand vraagt hem wat er aan de hand is: `Om stenen hebt u gelachen. En Shibli heeft alleen maar een roos naar u geworpen en u begint te huilen. Bent u nog goed wijs?’
Mansoer sprak: `Mensen die stenen gooien weten niet wat ze doen, maar Shibli kan beter weten. Voor hem zal het moeilijk worden om van God vergiffenis te krijgen. De anderen zullen vergiffenis krijgen omdat ze in onwetendheid handelen; ze kunnen het niet helpen. In hun blindheid is dit het enige dat ze weten te doen. Maar voor Shibli is dat anders: hij is iemand die weet! Daarom moet ik zo huilen. Hij is hier de enige die zonde begaat.’
En deze woorden van Mansoer veranderden Shibli volkomen. Hij wierp de Koran en de heilige boeken weg met de woorden: `Ze hebben me niet tot het inzicht kunnen brengen dat alle kennis tot niets dient. Nu ga ik op zoek naar de ware kennis.’ En toen men hem naderhand vroeg waarom hij de bloem gegooid had, zei hij: `Ik was bang voor de menigte.
Ik dacht: "Als ik niets gooi, denken de mensen wellicht dat ik tot de gezellen van Mansoer behoor. Ze zullen zich tegen me keren." Ik kon geen stenen naar hem gooien omdat ik wist dat hij onschuldig was. Maar ik kon de moed niet opbrengen niets te gooien. Ik gooide de bloem als een compromis. Mansoer heeft het goed gezien en hij huilde om mijn angst, mijn lafheid. Hij huilde omdat ik een compromis sloot met de menigte.’
Maar Shibli veranderde volkomen. Hij had het begrepen. Door het huilen van Mansoer onderging hij een transformatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten