Bekommer je niet te zeer om bruikbaarheid . Bedenk liever voortdurend dat je niet leeft om handelswaar te zijn. Je bent hier niet om van praktisch nut te zijn. Dat is beneden je waardigheid. Je leeft niet om steeds meer nut af te werpen, je bent hier om steeds meer tot leven te komen, steeds intelligenter te worden, steeds gelukkiger, extatisch gelukkig zelfs.
Lao Tse was op reis met zijn leerlingen en ze kwamen bij een bos waar honderden houthakkers bomen kapten omdat er een groot paleis werd gebouwd. Het hele bos was al bijna gekapt maar één boom stond nog overeind, een geweldige boom met duizenden takken, zo groot dat hij schaduw kon bieden aan duizend mensen.
Lao Tse stuurde zijn leerlingen erop af om te vragen waarom juist deze boom niet gekapt was, terwijl verder het hele bos omgehakt was en de grond braak lag. Ze vroegen aan de houthakkers: `Waarom hebben jullie deze boom niet omgehakt?’
De houthakkers zeiden: `Aan deze boom heb je helemaal niks. Je kunt er niets mee doen omdat elke tak zoveel knoesten heeft, nergens is hij mooi recht. Je kunt er geen deurpost van maken, je kunt er geen meubels van maken.
Hij deugt ook niet als brandhout omdat hij rook geeft die schadelijk voor de ogen is; je loopt gevaar er blind van te worden. Deze boom is compleet waardeloos, daarom.’
De discipelen kwamen dit Lao Tse vertellen. Die moest erom lachen. Hij zei: `Zorg dat je zo’n boom bent. Als je in deze wereld wilt overleven, wees dan als die boom. Dan heb je van niemand iets te vrezen. Als je keurig recht bent, zul je omgehakt worden, je zult een meubelstuk in iemands woning worden.
Als je er mooi uitziet, zul je op de markt verkocht worden, word je koopwaar. Wees als die boom, totaal waardeloos. Dan heb je van niemand iets te vrezen. En je zult hoog en breed uitgroeien en duizenden mensen zullen schaduw bij je kunnen vinden.’
Lao Tse hanteert een logica die nogal verschilt van die van jou. Hij zegt: `Wees de laatste. Beweeg je in de wereld alsof je er niet bent. Blijf onbekend. Probeer niet haantje de voorste te zijn, wedijver niet met anderen, probeer niet je waarde te bewijzen. Dat is niet nodig. Wees van geen nut en geniet van het leven.’
Uiteraard is hij onpraktisch. Maar als je hem begrijpt, zul je ontdekken dat hij, in een diepere zin, de meest praktische mens is want het leven dient genoten en gevierd te worden, het leven is er niet om een nut te dienen. Het leven heeft meer weg van poëzie dan van koopwaar op de markt. Het zou poëzie, lied, dans moeten zijn.
Lao Tse zegt: als je heel schrander probeert te zijn, als je heel bruikbaar probeert te zijn, zul je ook gebruikt worden. Als je heel praktisch probeert te zijn, zul je vroeg of laat voor een karretje gespannen worden want de wereld kan een praktisch mens niet ongestoord laten. Lao Tse zegt: zet die ideeën uit je kop.
Als je een gedicht wilt worden, in extase wilt raken, denk dan niet om nut. Blijf trouw aan jezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten